Sophia Loren biografia, wiek, zdjęcia z młodości, dzieci, wzrost 2024

Biografia Sophii Loren

Sophia Loren jest uznaną światową divą filmową. Włoska aktorka i piosenkarka jest nie tylko ikoną naturalnego luksusu i piękna, ale także postacią kulturową XX wieku. Była pierwszą, która zdobyła Oscara dla najlepszej aktorki w filmie obcojęzycznym (legendarny "Two Women" Vittorio De Sica). Posiada tytuł Wielkiego Oficera Orderu Świętej Agaty z San Marino. Otrzymała liczne nagrody i wyróżnienia, w tym gwiazdę na Hollywoodzkiej Alei Gwiazd, numer 2000. W 2024 roku Sophia Loren obchodziła swoje 90. urodziny.

Dzieciństwo i Młodość

Dziewczynka urodzona jesienią 1934 roku przez Romildę Villani, pochodzącą z rybackiej wioski Pozzuoli, otrzymała imię Sophia.

Młoda matka, marząca o karierze aktorskiej, przybyła do Rzymu, by wziąć udział w przesłuchaniach i zostać dublerką Grety Garbo, a może, kto wie, nawet samodzielną aktorką. Musiała jednak porzucić swoje możliwe świetlane przyszłości, ponieważ zakochała się w inżynierze Riccardo Scicolone i zaszła z nim w ciążę.

Po tym wszystkim jej marzenia o karierze filmowej poszły z dymem. Jej nadzieje na małżeństwo również się rozwiały: Riccardo był żonaty, a rozwód we Włoszech w tamtych czasach był prawie niemożliwy.

Romilda urodziła swoją pierwszą córkę w schronisku dla samotnych matek. Choć Scicolone uznał ojcostwo ich pierworodnej, odmówił uznania ich drugiej córki, Anny-Marii. Mimo to Romilda nie straciła nadziei po narodzinach Sophii. Ponownie zaszła z nim w ciążę trzy lata później, trzymając się możliwości zatrzymania swojego kochanka. Jednak los miał inne plany. Romilda samotnie wychowywała dziewczynki, zmuszona wrócić do swojej wioski i do rodziców, Domenico i Luisy. Na szczęście wybaczyli swojej marnotrawnej córce i przyjęli ją z powrotem do domu.

Młoda matka nigdy nie wyszła ponownie za mąż, zamiast tego wkładała całą swoją energię w zapewnienie córkom lepszego życia niż swoje własne. Aby związać koniec z końcem, udzielała lekcji gry na pianinie w ciągu dnia i grała w lokalnej restauracji wieczorami. Pomimo jej wysiłków, pieniędzy zawsze brakowało. Zabawki były nieosiągalnym luksusem, więc dziewczynki same tworzyły je z kawałków chleba i gliny. Nawet prawdziwe łóżko było niemożliwe do zdobycia – siostry dzieliły jeden materac położony bezpośrednio na podłodze.

Kariera Modelki

Szkoła nie przynosiła Sophii wiele radości. Z powodu swojego wzrostu nastolatkowie nazywali ją "Tyczką". Rozpaczała, patrząc w lustro: długi nos, za duże usta, nieodpowiednie nogi... Romilda, rozumiejąc, jak piękna jej najstarsza córka stanie się z czasem, przekonała ją do udziału w konkursie "Królowa Morza" organizowanym co roku w Pozzuoli, wysyłając jednocześnie jej zdjęcia do różnych agencji.

Kolekcja zdjęć młodej Sophii Loren

Czternastoletnia Sophia znalazła się w pierwszej trójce zwyciężczyń i otrzymała opłaconą podróż do Rzymu, gdzie uczestniczyła w castingach. Jej matka i siostra również przeniosły się do stolicy. Dwa lata później Sophia została Miss Elegancji w konkursie Miss Włoch 1950. Tak oczarowała jury, że stworzyli dla niej ten tytuł, gdy prezentowała się na wybiegu w butach pomalowanych na biało i sukni z różowych firanek z tiulu.

Młoda Sophia Loren na konkursie Miss Włoch 1950 (druga dziewczyna z prawej)

Przez kolejne dwa lata początkująca gwiazda próbowała różnych prac: modelingu dla magazynów modowych, występów jako statystka filmowa, a nawet pozowała do odważnych zdjęć. Jednak to rok 1952 przyniósł przełom w jej karierze. Zdobyła srebrny medal w konkursie piękności Miss Rzym, zwracając uwagę najważniejszego włoskiego producenta filmowego, Carlo Pontiego. To przypadkowe spotkanie okazało się punktem zwrotnym w jej życiu.

Kiedy się spotkali, Carlo miał żonę i dwoje dzieci, około dwudziestu znanych filmów na koncie i stworzył gwiazdę kina Ginę Lollobrigidę. Zaprosił Sophię na próbę ekranową i od razu wyczuł jej niezależnego ducha: stanowczo odmówiła zmiany wyglądu za pomocą operacji plastycznych.

Ponti, z bystrym okiem producenta, nie widział potrzeby drastycznych zmian. Zamiast tego zaproponował dwie kluczowe sugestie: aby początkująca aktorka przyjęła pseudonim Sophia Loren i podpisała z nim siedmioletni kontrakt. Dla Sophii, która do tej pory występowała w filmach klasy B pod pseudonimem Lazzaro, była to oferta nie do odrzucenia. Jej własne instynkty—wyraźnie kobiece—podpowiadały, że zainteresowanie Carlo wykraczało poza jej potencjał aktorski. Jednak ich relacja rozwijała się w zdecydowanie włoskim tempie, niespiesznie i rozważnie.

Początek kariery filmowej: Szlifowanie diamentu

Pomimo rosnącej sympatii, Carlo Ponti zachował przebiegłość biznesmena w kwestiach inwestycji i kontraktów. Nie szczędził wydatków, aby uczynić z Sophii gwiazdę. Najlepsi eksperci od etykiety uczyli ją gracji i elegancji, podczas gdy trenerzy dialektu nieustannie pracowali nad wygładzeniem jej silnego neapolitańskiego akcentu.

Wizażyści wprowadzali ją w tajniki kosmetyków odpowiednich do kamery, a choreografowie doskonalili jej chód, nadając mu urzekający wdzięk. Nie zadowalając się tylko powierzchownymi ulepszeniami, Ponti nalegał, aby Sophia zanurzyła się w klasycznej literaturze i studiowała podstawy dramatu poprzez ponadczasowe dzieła. Tworzył nie tylko aktorkę, ale ikonę kultury.

Loren robiła wszystko, co mogło przynieść korzyść jej przyszłości, i pilnie uczyła się angielskiego, a potem francuskiego, ponieważ Carlo nalegał, aby grała w filmach poza Włochami. W jednym z wywiadów Loren wspominała, jak Ponti nauczył ją jeść omlet tylko za pomocą widelca, co wywołało u niej łzy.

Jednak rodzina Sophii szybko rozwiała wszelkie wyobrażenia o dynamicznej relacji Pigmaliona i Galatei między nią a Carlo. W ich oczach była to raczej relacja sportowca i trenera — partnerstwo dążące do doskonałości. I rzeczywiście, ta intensywna "treningowa" praca szybko przyniosła efekty. Niedługo potem, nowo oszlifowana, a jednak niepowtarzalnie urzekająca Sophia była gotowa, by podbić świat. Jej wielki przełom nastąpił, gdy Clemente Fracassi postanowił przystosować słynną operę "Aida" na ekran w 1953 roku.

Aida. Sophia Loren

Kiedy Gina Lollobrigida odrzuciła rolę, która miała być dubbingowana przez znaną śpiewaczkę Renatę Tebaldi, Sophia Loren skorzystała z okazji, aby zagrać Aida na ekranie. Jej występ nie tylko oczarował publiczność, ale także zyskał uznanie krytyków, co oznaczało jej wejście na scenę jako prawdziwa gwiazda.

W ironiczny sposób, nowo zdobyta sława Sophii doprowadziła do niespodziewanego spotkania z jej długo nieobecnym ojcem. Kiedy dowiedział się o wzrastającej sławie swojej nieślubnej córki, zwrócił się do niej z propozycją: pieniądze w zamian za oficjalne uznanie Anny-Marii, której brak uznania ojcowskiego powodował problemy z certyfikacją szkolną. Bez wahania Sophia przekazała Riccardo swój pierwszy czek. Następnie, w symbolicznym akcie samoodnowy, oficjalnie przyjęła swój sceniczny pseudonim, Loren, porzucając nazwisko wiążące ją z nieodpowiedzialnym ojcem.

Droga do Oscara

Ponti, który chciał, aby jego protegowana była znana nie tylko we Włoszech, zorganizował dla Sophii rolę Juany w amerykańskim projekcie Stanleya Kramera, "The Pride and the Passion". Jak to było w zwyczaju, reżyser zorganizował przyjęcie przed rozpoczęciem zdjęć, aby aktorzy mogli lepiej się poznać.

Wiedząc, że będzie grała u boku Franka Sinatry i Cary'ego Granta, Sophia starannie wybrała sukienkę i była niezwykle zdenerwowana. Jej filmografia już obejmowała "Oro di Napoli" Vittoria De Siki, gdzie jej charakterystyczny chód zachwycił mężczyzn. Użyła tego samego chodu, gdy pojawiła się na przyjęciu.

Cary Grant, który miał nadzieję na Avę Gardner jako partnerkę, celowo przybył późno, aby wytrącić z równowagi "włoską przybłędę" i nawet zaczął ją drażnić, nazywając ją Giną (sugerując Ginę Lollobrigidę). Jednak w ciągu piętnastu minut łobuz wylewał swoje serce przed Sophią, opowiadając o swoim czasie w trupie akrobatycznej i trzech nieudanych małżeństwach. Następnie zaprosił Loren na kolację, a potem spędzali razem niemal każdą wieczór.

Gdyby kiedykolwiek był mężczyzna, za którego Sophia mogła wyjść za mąż i zostać w Ameryce, byłby to Grant. Ale w tamtym czasie Loren była już od trzech lat potajemnie zaręczona z Carlo. Pomimo że nadal był mężem córki generała Fiastriego, Ponti nie chciał stracić skarbu, który dosłownie stworzył własnymi rękami.

Sophia Loren - The Pride and the Passion

Matka Sophii, martwiąc się, że jej córka może powtórzyć jej własny los, angażując się z żonatym mężczyzną, miała trudności z zaakceptowaniem sytuacji. Ale Loren, stojąc przed wyborem życia, pozostała z Carlo, pomimo nowych namiętnych scen z Grantem w hollywoodzkim filmie "Houseboat". Ponti, widząc, co się dzieje na ekranie i znając swoją Sophię, pilnie starał się o oficjalny rozwód z żoną w separacji.

Później Sophia wyznała powód swojej ostatecznej decyzji:

Wiesz, musiałam wybrać. Ale Carlo był Włochem, był z mojego świata, a Cary Grant nie.

Te słowa doskonale odzwierciedlają amerykańską karierę filmową aktorki. Jej energia była tak potężna, że hollywoodzcy aktorzy po prostu nie mogli sobie z nią poradzić. "Time" kiedyś zauważył, że "Sophia mogła połknąć każdego z nich", chociaż gastronomiczne zaloty ze strony mężczyzn z Hollywood były bardziej niż oczywiste.

Mężczyźni byli całkowicie odurzeni elektryzującą obecnością Sophii

Na przykład Richard Burton poetycko chwalił jej "piękne brązowe oczy na niemal diabelskiej twarzy", podczas gdy Peter O'Toole wyraził się mniej elegancko: "Im więcej czasu spędzałem z Sophią, tym bardziej wydawała mi się jadalna".

Oscar za "Two Women" i "Marriage Italian Style"

Jak później żartowała Loren, zawdzięczała swojego Oscara i późniejszą karierę kapryśnej Annie Magnani. Ta aktorka odrzuciła rolę wdowy Cesiry, której córkę miała zagrać Sophia w dramacie "Two Women."

Anna, która dosłownie patrzyła na Loren z dołu, ostro stwierdziła, że Sophia powinna grać pięćdziesięcioletnią wdowę. George Cukor, który miał reżyserować film, również odszedł wraz z Magnani. Pamiętając życie swojej matki, Sophia poważnie zdecydowała się zmienić rolę, co skutkowało tym, że jej partnerem został Jean-Paul Belmondo, a Vittorio De Sica reżyserem.

Kiedy oglądasz film, płaczesz z moją postacią. Wcześniej byłam tylko wykonawczynią. Ten film uczynił mnie prawdziwą aktorką.

Jej niezaprzeczalny talent aktorski zrobił tak duże wrażenie na Akademii, że po raz pierwszy w historii Oscarów zagraniczna aktorka otrzymała upragnioną statuetkę. Sophia nie spodziewała się wygranej i nie uczestniczyła w ceremonii, ponieważ jej koleżanka nominowana Audrey Hepburn grała w "Breakfast at Tiffany's," a Sophia była pewna, że wygra Audrey.

Wczesnym rankiem Cary Grant zadzwonił do aktorki i jako pierwszy przekazał jej wiadomość. Loren wciąż uważa, że nigdy nie zdobyłaby Oscara, gdyby kontynuowała swoją hollywoodzką karierę:

Wiedziałam, że moje miejsce jest we Włoszech. Stałam się sławna w Ameryce dzięki włoskim filmom.

I znowu Sophia miała rację. Pomimo występów w hollywoodzkich filmach z gwiazdami takimi jak Clark Gable ("It Started in Naples"), Charlie Chaplin, i Marlon Brando ("A Countess from Hong Kong"), jej największe partnerstwo ekranowe XX wieku zostało uznane z jej rodakiem Marcello Mastroiannim.

Za każdym razem, gdy wspomina swojego przyjaciela, który odszedł zbyt wcześnie, Loren zawsze mówi, że czterdzieści lat wspólnego kręcenia filmów przyniosło jej miłość do wszystkich ich wspólnych projektów.

Sophia Loren wygrywa nagrodę dla najlepszej aktorki - 34. Oscary (1962)

Delikatna przyjaźń w życiu i włoskie namiętności na ekranie połączyły tych dwoje wspaniałych ludzi i aktorów aż do końca ich dni. Ponti tak tłumaczył ten oszałamiający sukces:

Cały trik polega na tym, że są dwie niesamowicie piękne, a jednocześnie niezwykle zabawne osoby. Większość pięknych ludzi wcale nie jest zabawna.

Przypomnij sobie ich "Marriage Italian Style" lub "Yesterday, Today and Tomorrow," gdzie oboje błyszczą humorem, seksualnością i pełnią życia.

Wiele lat później, w "Ready to Wear," pojawili się ponownie razem na ekranie, powtarzając scenę uwodzenia. Był to ich łabędzi śpiew w kinie. Dwa lata później, złamana sercem przyjaciółka pochowa swojego wiernego przyjaciela Marcello i rzadko będzie już występować. W 1991 roku otrzyma honorowego Oscara jako jeden z klejnotów kina.

Taniec Sophii Loren

Życie osobiste Sophii Loren

Sophia Loren zawsze nazywała Carlo Pontiego miłością swojego życia. Mimo długich lat oczekiwania na jego rozwód, który odbył się nie we Włoszech, lecz we Francji, i pomimo ich tajemnego ślubu w Meksyku, który później musieli unieważnić, Sophia Loren oficjalnie stała się Panią Ponti wiosną 1966 roku.

Chociaż Carlo był ponad dwadzieścia lat starszy od Sophii, byli szczęśliwi razem. Jedyną rzeczą, która przez długi czas przyćmiewała ich radość, był brak dzieci. Zaburzenia hormonalne doprowadziły do dwóch poronień, a Sophia, która desperacko pragnęła zostać matką, popadła w głęboką depresję.

Zniosła leczenie ze stoickim spokojem, a kiedy zaszła w ciążę po raz trzeci, dosłownie bała się oddychać, spędzając niemal cały czas w łóżku i komunikując się jedynie z lekarzami, mężem i swoją asystentką Ines.

Najstarszy syn Sophii Loren nosi imię Carlo – na cześć ojca

Kiedy ich pierwsze dziecko urodziło się w 1968 roku, nadane na cześć ojca, rodzice byli przeszczęśliwi. Mały Carlo leżał wygodnie w ramionach matki, podczas gdy ona, opierając się na noszach, odpowiadała na pytania reporterów wraz z mężem w holu szpitala.

Cztery lata później Sophia znów zaszła w ciążę. Chociaż tym razem odpoczynek w łóżku nie był tak rygorystyczny, nadal unikała występów i udziału w wydarzeniach. W 1972 roku Loren bezpiecznie urodziła ich drugiego syna, któremu nadano imię Edoardo.

Szczęśliwa rodzina mieszkała w XVI-wiecznej willi niedaleko Rzymu. Piękny dom, otoczony sadami z drzewami figowymi, basenem, kortem tenisowym, stajniami i akweduktem, był ich prawdziwym rodzinnym gniazdem.

Kiedy karabinierzy dokonali najazdu na willę w 1977 roku, było to jak grom z jasnego nieba. Carlo został oskarżony o unikanie podatków i wyprowadzenie kapitału z Włoch, a ich dom został skonfiskowany. Loren próbowała uratować swoją ukochaną kolekcję sztuki, ale nie mogła jej przenieść do ich mieszkania w Paryżu i została zatrzymana na lotnisku w Rzymie.

Trzynaście lat później odzyskali posiadłość, ale Sophia spędziła siedemnaście dni w celi więziennej, a Carlo został skazany na cztery lata prac społecznych. Dziennikarze natychmiast rozprzestrzenili plotki, że włoski rząd chciał dać przykład celebrytom, pokazując "kto tu rządzi", a inna wersja sugerowała, że to była zemsta ojca pierwszej żony Carlo, który nigdy nie wybaczył mu poślubienia sieroty, nawet jeśli była najpiękniejszą kobietą na świecie. Ponti i Loren ledwo reagowali na plotki prasowe:

„Jesteśmy fenomenem poza ich zrozumieniem. Zrobiłem wszystko z miłości do Sophii. Zawsze w nią wierzyłem. Dla prasy zawsze byłem kobieciarzem. Nie twierdzę, że jestem czysty jak śnieg. Ale gdybym miał wszystkie romanse, które przypisywali mi dziennikarze, nie miałbym czasu na robienie filmów,” powiedział kiedyś Carlo.

Loren, zajęta wychowywaniem synów, odrzucała plotki jak natrętne muchy. Macierzyństwo, które uczyniło ją tak szczęśliwą, sprawiło także, że była niezwykle silna wobec wszelkich ataków. Tylko śmierć ukochanego męża, który zmarł na zapalenie płuc w jej ramionach w 2007 roku, była dla Sophii okrutnym ciosem:

„Od jego śmierci minęło trochę czasu, ale nie jest mi łatwiej. Nadal tęsknię za mężem; jest zawsze w moich myślach. Nadal z nim rozmawiam. Kiedy jestem z rodziną, patrzymy na jego puste krzesło, jakbyśmy czekali, aż pojawi się w każdej chwili. Zdecydowałam się napisać autobiografię, aby utrzymać tę nierozerwalną więź z nim. W książce jest zdjęcie z 1954 roku, gdzie Carlo czesze moje włosy. To zdjęcie mówi o naszej miłości więcej niż tysiąc słów,” mówi aktorka.

Sophia Loren i Carlo Ponti byli razem aż do śmierci Carlo

Sophia Loren Teraz

W wieku 90 lat legendarna bogini filmowa mieszka w Genewie ze swoją długoletnią osobistą sekretarką, Ines Bruck. Jej najnowsza rola to Madame Rosa, którą zagrała w filmie wyreżyserowanym przez jej młodszego syna, Edoardo Ponti, "The Life Ahead."

Sophia Loren z jej najmłodszym synem, Edoardo

Jej starszy syn, Carlo, dyryguje w Operze Wiedeńskiej. Jej wnuczki odwiedzają ją z rodzicami w rzadkie weekendy i pozostają w stałym kontakcie przez Skype. Sophia rozumie, że jej synowie mają własne rodziny, obowiązki i ukochane prace.

Najstarszy syn Sophii Loren został dyrygentem

Cieszy się życiem, pisze książki (oprócz swojej autobiografii "Yesterday, Today And Tomorrow – My Life," Loren opublikowała kilka książek kucharskich) i delektuje się chwilami, które przeżyła.

Wielka Sophia budzi się o piątej rano. Nie z jakiegoś konkretnego powodu, to po prostu nawyk z dzieciństwa i kariery filmowej, kiedy musiała być gotowa do makijażu przed zdjęciami. Spędza około pół godziny na ćwiczeniach w swoim pokoju, je śniadanie i wychodzi na spacer.

Następnie zajmuje się resztą swoich codziennych obowiązków. Czasami wyjeżdża do Rzymu na kilka tygodni, aby odwiedzić swoją siostrę. Dużo czyta, nadrabiając to, czego nie mogła przeczytać wcześniej z powodu braku czasu, czasami poświęcając na to cały dzień.

We wrześniu 2023 roku aktorka poślizgnęła się w łazience i upadła, łamiąc biodro. Jednak jej powrót do zdrowia przebiegał pomyślnie i w ciągu kilku miesięcy Loren wróciła do aktywnego życia towarzyskiego. We wrześniu 2024 roku obchodziła swoje 90. urodziny. Liczby jej nie przerażają:

Kiedy patrzę w lustro, jestem szczęśliwa. Nie pytam: 'Czy jesteś wielka?' lub 'Czy jesteś piękna?' Nie! Liczy się to, jak się czuję wewnątrz, jak bardzo jestem pewna siebie i szczęśliwa. To się liczy.