Sophia Loren biografia, wiek, zdjęcia z młodości, dzieci, wzrost 2025

Biografia Sophii Loren

Sophia Loren to uznana światowa diva filmowa. Włoska aktorka i piosenkarka jest nie tylko ikoną naturalnego luksusu i piękna, ale także postacią kulturową XX wieku. Jako pierwsza zdobyła Oscara dla najlepszej aktorki w filmie obcojęzycznym (za legendarny "Two Women" Vittorio De Sica). Posiada tytuł Wielkiego Oficera Orderu Świętej Agaty z San Marino. Otrzymała liczne nagrody i wyróżnienia, w tym gwiazdę na Hollywoodzkiej Alei Gwiazd, numer 2000. W 2024 roku Sophia Loren obchodziła swoje 90. urodziny.

Dzieciństwo i Młodość

Dziewczynka, którą jesienią 1934 roku urodziła Romilda Villani z rybackiej wioski Pozzuoli, otrzymała imię Sophia.

Młoda matka, marząca o karierze aktorskiej, przyjechała do Rzymu, by wziąć udział w przesłuchaniach i zostać dublerką Grety Garbo, a może – kto wie – nawet samodzielną aktorką. Musiała jednak porzucić swoje marzenia o świetlanej przyszłości, ponieważ zakochała się w inżynierze Riccardo Scicolone i zaszła z nim w ciążę.

W ten sposób jej marzenia o karierze filmowej poszły z dymem. Jej nadzieje na małżeństwo również się rozwiały: Riccardo był żonaty, a rozwód we Włoszech w tamtych czasach był prawie niemożliwy.

Romilda urodziła swoją pierwszą córkę w schronisku dla samotnych matek. Choć Scicolone uznał ojcostwo pierwszej córki, odmówił uznania drugiej – Anny-Marii. Mimo to Romilda nie straciła nadziei po narodzinach Sophii. Ponownie zaszła z nim w ciążę trzy lata później, licząc na to, że uda jej się zatrzymać kochanka. Jednak los miał inne plany. Romilda samotnie wychowywała córki, zmuszona wrócić do rodzinnej wioski, do rodziców – Domenico i Luisy. Na szczęście wybaczyli swojej córce i przyjęli ją z powrotem do domu.

Młoda matka nigdy więcej się nie wyszła za mąż – całą energię wkładała w zapewnienie córkom lepszego życia niż własne. Żeby związać koniec z końcem, udzielała lekcji gry na pianinie w dzień, a wieczorami grała w lokalnej restauracji. Pomimo jej wysiłków, pieniędzy zawsze brakowało. Zabawki były nieosiągalnym luksusem, więc dziewczynki same robiły je z kawałków chleba i gliny. Nawet na prawdziwe łóżko nie było ich stać – siostry spały na jednym materacu położonym wprost na podłodze.

Kariera Modelki

Szkoła nie przynosiła Sophii wiele radości. Z powodu wysokiego wzrostu rówieśnicy przezywali ją "Tyczką". Rozpaczała przed lustrem: za długi nos, za duże usta, nieodpowiednie nogi... Romilda, przeczuwając, jak piękna stanie się jej najstarsza córka, przekonała ją do wzięcia udziału w corocznym konkursie "Królowa Morza" w Pozzuoli, jednocześnie wysyłając jej zdjęcia do różnych agencji.

Kolekcja zdjęć młodej Sophii Loren

Czternastoletnia Sophia zajęła miejsce w pierwszej trójce i otrzymała opłaconą podróż do Rzymu na castingi. Jej matka i siostra również przeniosły się do stolicy. Dwa lata później Sophia została Miss Elegancji w konkursie Miss Włoch 1950. Tak oczarowała jury, że specjalnie dla niej stworzyli ten tytuł - gdy defilowała w butach pomalowanych na biało i sukni uszytej z różowych firanek z tiulu.

Młoda Sophia Loren na konkursie Miss Włoch 1950 (druga dziewczyna z prawej)

Przez kolejne dwa lata przyszła gwiazda próbowała różnych zajęć: modelingu dla magazynów mody, epizodów w filmach, a nawet pozowała do odważnych sesji. Jednak to rok 1952 przyniósł przełom w jej karierze. Zdobyła srebrną koronę w konkursie Miss Rzym, zwracając uwagę najważniejszego włoskiego producenta filmowego, Carlo Pontiego. To spotkanie okazało się przełomem w jej życiu.

Gdy się poznali, Carlo miał już żonę i dwoje dzieci, około dwudziestu znanych filmów na koncie oraz stworzył gwiazdę kina - Ginę Lollobrigidę. Zaprosił Sophię na próbę ekranową i od razu dostrzegł jej niezależny charakter: stanowczo odmówiła poprawiania urody operacjami plastycznymi.

Ponti, mając bystre oko producenta, nie dostrzegał potrzeby drastycznych zmian. Zamiast tego przedstawił dwie kluczowe propozycje: aby przyszła aktorka przyjęła pseudonim Sophia Loren i podpisała z nim siedmioletni kontrakt. Dla Sophii, grającej dotąd w filmach klasy B pod pseudonimem Lazzaro, była to oferta nie do odrzucenia. Jej kobieca intuicja podpowiadała, że zainteresowanie Carlo wykraczało poza jej talent aktorski. Jednak ich romans rozwijał się w typowo włoskim tempie - niespiesznie i z namysłem.

Początek kariery filmowej: Szlifowanie diamentu

Mimo rosnących uczuć, Carlo Ponti pozostał przebiegłym biznesmenem w sprawach inwestycji i kontraktów. Nie szczędził wydatków, aby uczynić z Sophii gwiazdę. Najlepsi specjaliści od etykiety uczyli ją gracji i elegancji, a trenerzy dialektu nieustannie pracowali nad złagodzeniem jej mocnego neapolitańskiego akcentu.

Wizażyści wtajemniczali ją w sekrety makijażu do kamery, a choreografowie szlifowali jej sposób poruszania się, nadając mu czarujący wdzięk. Nie poprzestając na powierzchownych zmianach, Ponti nalegał, aby Sophia zagłębiła się w klasyczną literaturę i poznawała podstawy dramatu przez ponadczasowe dzieła. Kształtował nie tylko aktorkę, ale ikonę kultury.

Loren robiła wszystko, co mogło pomóc jej karierze, i pilnie uczyła się angielskiego, a później francuskiego, bo Carlo nalegał, żeby grała w filmach poza Włochami. W jednym z wywiadów Loren wspominała, jak Ponti nauczył ją jeść omlet tylko za pomocą widelca, co wywołało u niej łzy.

Rodzina Sophii szybko rozwiewała jednak wszelkie romantyczne wyobrażenia o relacji Pigmaliona i Galatei między nią a Carlo. W ich oczach to była raczej relacja sportowca z trenerem — partnerstwo nastawione na doskonałość. I rzeczywiście, ten intensywny "trening" szybko przyniósł efekty. Wkrótce potem nowo wymodelowana, lecz wciąż niepowtarzalnie urzekająca Sophia była gotowa podbić świat. Jej wielki przełom nastąpił, gdy Clemente Fracassi postanowił zaadaptować słynną operę "Aida" na ekran w 1953 roku.

Aida. Sophia Loren

Gdy Gina Lollobrigida odrzuciła rolę, którą miała podłożyć głosowo znana śpiewaczka Renata Tebaldi, Sophia Loren wykorzystała szansę i zagrała Aidę na ekranie. Jej występ nie tylko oczarował publiczność, ale też zyskał uznanie krytyków — to był jej debiut jako prawdziwej gwiazdy.

Jak na ironię, nowo zdobyta sława Sophii doprowadziła do niespodziewanego spotkania z jej długo nieobecnym ojcem. Gdy dowiedział się o rosnącej sławie swojej nieślubnej córki, zwrócił się do niej z propozycją: pieniądze w zamian za oficjalne uznanie Anny-Marii, której brak uznania ojcowskiego sprawiał problemy z dokumentami szkolnymi. Bez wahania Sophia przekazała Riccardo swój pierwszy czek. Następnie w symbolicznym geście samoodnowy oficjalnie przyjęła swój sceniczny pseudonim Loren, porzucając nazwisko łączące ją z nieodpowiedzialnym ojcem.

Droga do Oscara

Ponti, który pragnął, by jego protegowana zdobyła sławę poza granicami Włoch, załatwił Sophii rolę Juany w amerykańskim projekcie Stanleya Kramera "The Pride and the Passion". Zgodnie z hollywoodzkim zwyczajem, reżyser zorganizował przyjęcie przed rozpoczęciem zdjęć, żeby aktorzy mogli się lepiej poznać.

Wiedząc, że zagra u boku Franka Sinatry i Cary'ego Granta, Sophia starannie dobrała sukienkę i była strasznie zdenerwowana. Jej filmografia już obejmowała "Oro di Napoli" Vittoria De Siki, gdzie jej charakterystyczny chód zachwycił mężczyzn. Użyła tego samego chodu, gdy pojawiła się na przyjęciu.

Cary Grant, który liczył na Avę Gardner jako partnerkę, celowo spóźnił się, żeby wytrącić z równowagi "włoską przybłędę" i zaczął ją nawet drażnić, nazywając Giną (nawiązując do Giny Lollobrigidy). Jednak w ciągu piętnastu minut ten łobuz wylał przed Sophią całe serce, opowiadając o czasach w trupie akrobatycznej i trzech nieudanych małżeństwach. Potem zaprosił Loren na kolację, a następnie spędzali razem niemal każdy wieczór.

Gdyby miał istnieć mężczyzna, za którego Sophia mogłaby wyjść za mąż i zostać w Ameryce, byłby to właśnie Grant. Ale Loren była już wtedy od trzech lat potajemnie zaręczona z Carlo. Choć nadal był mężem córki generała Fiastriego, Ponti nie zamierzał stracić skarbu, który dosłownie stworzył własnymi rękami.

Sophia Loren - The Pride and the Passion

Matka Sophii, obawiając się, że córka powtórzy jej los i zwiąże się z żonatym mężczyzną, miała problem z zaakceptowaniem tej sytuacji. Ale Loren, stanąwszy przed życiowym wyborem, pozostała z Carlo, mimo nowych namiętnych scen z Grantem w hollywoodzkim filmie "Houseboat". Ponti, widząc co dzieje się na ekranie i znając swoją Sophię, gorączkowo starał się o oficjalny rozwód z żoną będącą w separacji.

Później Sophia wyjawił powód swojej ostatecznej decyzji:

Wiesz, musiałam wybrać. Ale Carlo był Włochem, był z mojego świata, a Cary Grant nie.

Te słowa doskonale oddają amerykańską karierę filmową aktorki. Jej energia była tak potężna, że hollywoodzcy aktorzy zwyczajnie nie mogli sobie z nią poradzić. "Time" zauważył kiedyś, że "Sophia mogła połknąć każdego z nich", choć gastronomiczne zaloty ze strony hollywoodzkich mężczyzn były więcej niż oczywiste.

Mężczyźni byli całkowicie odurzeni elektryzującą obecnością Sophii

Richard Burton poetycko wychwalał jej "piękne brązowe oczy na niemal diabelskiej twarzy", podczas gdy Peter O'Toole wyraził się mniej elegancko: "Im więcej czasu spędzałem z Sophią, tym bardziej wydawała mi się... jadalna".

Oscar za "Two Women" i "Marriage Italian Style"

Jak później żartowała Loren, swojego Oscara i całą późniejszą karierę zawdzięczała kapryśnej Annie Magnani. Ta aktorka odrzuciła rolę wdowy Cesiry, której córkę miała zagrać Sophia w dramacie "Two Women."

Anna, która dosłownie spoglądała na Loren z góry, kategorycznie stwierdziła, że to Sophia powinna grać pięćdziesięcioletnią wdowę. George Cukor, który miał wyreżyserować film, również wycofał się wraz z Magnani. Pamiętając życie swojej matki, Sophia podjęła poważną decyzję o zmianie roli, dzięki czemu jej partnerem został Jean-Paul Belmondo, a reżyserem Vittorio De Sica.

Kiedy oglądasz film, płaczesz z moją postacią. Wcześniej byłam tylko odtwórczynią. Ten film uczynił mnie prawdziwą aktorką.

Jej niezaprzeczalny talent aktorski wywarł tak ogromne wrażenie na Akademii, że po raz pierwszy w historii Oscarów zagraniczna aktorka otrzymała upragnioną statuetkę. Sophia nie spodziewała się wygranej i nie wzięła udziału w ceremonii, ponieważ jej nominowana koleżanka Audrey Hepburn grała w "Breakfast at Tiffany's," a Sophia była pewna zwycięstwa Audrey.

Wczesnym rankiem Cary Grant zadzwonił do aktorki i jako pierwszy przekazał jej tę wspaniałą wiadomość. Loren do dziś uważa, że nigdy nie zdobyłaby Oscara, gdyby kontynuowała swoją hollywoodzką karierę:

Wiedziałam, że moje miejsce jest we Włoszech. Sławę w Ameryce zawdzięczam włoskim filmom.

I znowu Sophia miała rację. Mimo występów w hollywoodzkich filmach u boku gwiazd takich jak Clark Gable ("It Started in Naples"), Charlie Chaplin czy Marlon Brando ("A Countess from Hong Kong"), jej największe partnerstwo ekranowe XX wieku stworzyła z rodakiem Marcello Mastroiannim.

Za każdym razem, gdy wspomina swojego przyjaciela, który odszedł zbyt wcześnie, Loren podkreśla, że czterdzieści lat wspólnego kręcenia filmów sprawiło, iż pokochała wszystkie ich wspólne projekty.

Sophia Loren wygrywa nagrodę dla najlepszej aktorki - 34. Oscary (1962)

Delikatna przyjaźń w życiu i włoskie namiętności na ekranie łączyły tę dwójkę wspaniałych ludzi i aktorów aż do końca ich dni. Ponti tak tłumaczył ten oszałamiający sukces:

Cały sekret tkwi w tym, że to dwie niesamowicie piękne, a jednocześnie niezwykle zabawne osoby. Większość pięknych ludzi nie ma poczucia humoru.

Wystarczy przypomnieć sobie ich "Marriage Italian Style" czy "Yesterday, Today and Tomorrow," gdzie oboje błyszczą humorem, seksualnością i życiową energią.

Wiele lat później w "Ready to Wear" pojawili się ponownie razem na ekranie, odtwarzając scenę uwodzenia. To był ich łabędzi śpiew w kinie. Dwa lata później złamana sercem przyjaciółka pochowa swojego wiernego przyjaciela Marcello i rzadko już będzie występować. W 1991 roku otrzyma honorowego Oscara jako jeden z klejnotów kina.

Taniec Sophii Loren

Życie osobiste Sophii Loren

Sophia Loren zawsze mówiła, że Carlo Ponti to miłość jej życia. Mimo długiego oczekiwania na jego rozwód, który odbył się we Francji, a nie we Włoszech, i pomimo tajemnego ślubu w Meksyku, który później musieli unieważnić, Sophia Loren oficjalnie została Panią Ponti wiosną 1966 roku.

Chociaż Carlo był ponad dwadzieścia lat starszy od Sophii, byli szczęśliwi razem. Jedyne, co przez długi czas przyćmiewało ich szczęście, to brak dzieci. Zaburzenia hormonalne spowodowały dwa pornienia, a Sophia, która rozpaczliwie pragnęła zostać matką, popadła w głęboką depresję.

Znosiła leczenie ze stoickim spokojem, a kiedy zaszła w ciążę po raz trzeci, dosłownie bała się oddychać, spędzając niemal cały czas w łóżku i kontaktując się tylko z lekarzami, mężem i swoją asystentką Ines.

Najstarszy syn Sophii Loren nosi imię Carlo – na cześć ojca

Kiedy w 1968 roku urodziło się ich pierwsze dziecko, nazwane na cześć ojca, rodzice byli przeszczęśliwi. Mały Carlo leżał spokojnie w ramionach matki, a ona, oparta na noszach, odpowiadała z mężem na pytania reporterów w holu szpitala.

Cztery lata później Sophia znów zaszła w ciążę. Choć tym razem odpoczynek w łóżku nie był tak rygorystyczny, nadal unikała występów i uczestnictwa w wydarzeniach. W 1972 roku Loren szczęśliwie urodziła drugiego syna, któremu dali na imię Edoardo.

Szczęśliwa rodzina zamieszkała w XVI-wiecznej willi pod Rzymem. Piękny dom otoczony sadami figowymi, z basenem, kortem tenisowym, stajniami i akweduktem, był ich prawdziwym rodzinnym gniazdem.

Kiedy w 1977 roku karabinierzy wtargnęli do willi, było to jak grom z jasnego nieba. Carlo został oskarżony o uchylanie się od podatków i wyprowadzanie kapitału z Włoch, a ich dom skonfiskowano. Loren próbowała ocalić swoją ukochaną kolekcję sztuki, ale nie mogła jej przewieźć do mieszkania w Paryżu i zatrzymano ją na lotnisku w Rzymie.

Trzynaście lat później odzyskali posiadłość, ale Sophia spędziła siedemnaście dni w więzieniu, a Carlo został skazany na cztery lata prac społecznych. Dziennikarze natychmiast rozniosli plotki, że włoski rząd chciał dać przykład celebrytom, pokazując "kto tu rządzi", a inna wersja sugerowała zemstę ojca pierwszej żony Carlo, który nigdy nie wybaczył mu poślubienia sieroty, nawet jeśli była najpiękniejszą kobietą na świecie. Ponti i Loren ledwie reagowali na plotki prasowe:

"Jesteśmy fenomenem poza ich zrozumieniem. Zrobiłem wszystko z miłości do Sophii. Zawsze w nią wierzyłem. Dla prasy zawsze byłem kobieciarzem. Nie twierdzę, że jestem czysty jak śnieg. Ale gdybym miał wszystkie romanse, które przypisywali mi dziennikarze, nie miałbym czasu na kręcenie filmów," powiedział kiedyś Carlo.

Loren, zajęta wychowywaniem synów, odrzucała plotki jak natrętne muchy. Macierzyństwo, które uczyniło ją tak szczęśliwą, sprawiło też, że była niezwykle odporna na wszelkie ataki. Tylko śmierć ukochanego męża, który zmarł na zapalenie płuc w jej ramionach w 2007 roku, była dla Sophii strasznym ciosem:

"Od jego śmierci minęło trochę czasu, ale nie jest mi łatwiej. Nadal tęsknię za mężem; jest zawsze w moich myślach. Nadal z nim rozmawiam. Kiedy jestem z rodziną, patrzymy na jego puste krzesło, jakbyśmy czekali, aż pojawi się w każdej chwili. Zdecydowałam się napisać autobiografię, aby utrzymać tę nierozerwalną więź z nim. W książce jest zdjęcie z 1954 roku, gdzie Carlo czesze moje włosy. To zdjęcie mówi o naszej miłości więcej niż tysiąc słów," mówi aktorka.

Sophia Loren i Carlo Ponti byli razem aż do śmierci Carlo

Sophia Loren Teraz

90-letnia legendarna bogini kina mieszka w Genewie ze swoją wieloletnią osobistą asystentką, Ines Bruck. Jej ostatnią rolą była Madame Rosa w filmie "The Life Ahead" wyreżyserowanym przez młodszego syna, Edoarda Ponti.

Sophia Loren z jej najmłodszym synem, Edoardo

Starszy syn Carlo jest dyrygentem w Operze Wiedeńskiej. Wnuczki odwiedzają ją z rodzicami od czasu do czasu i utrzymują stały kontakt przez Skype. Sophia rozumie, że jej synowie mają własne rodziny, obowiązki i ukochane prace.

Najstarszy syn Sophii Loren został dyrygentem

Cieszy się życiem, pisze książki (oprócz swojej autobiografii "Yesterday, Today And Tomorrow – My Life," Loren opublikowała kilka książek kucharskich) i delektuje się wspomnieniami.

Wielka Sophia wstaje o piątej rano. Nie ma konkretnego powodu - to po prostu nawyk z dzieciństwa i czasów kariery filmowej, gdy musiała być gotowa do makijażu przed zdjęciami. Przez pół godziny ćwiczy w swoim pokoju, je śniadanie i idzie na spacer.

Następnie zajmuje się resztą swoich codziennych obowiązków. Od czasu do czasu wyjeżdża na kilka tygodni do Rzymu, by odwiedzić siostrę. Dużo czyta, nadrabiając zaległości z czasów, gdy brakowało jej na to czasu, czasami poświęcając na to cały dzień.

We wrześniu 2023 roku aktorka poślizgnęła się w łazience i złamała biodro. Rekonwalescencja przebiegła pomyślnie i po kilku miesiącach Loren wróciła do aktywnego życia towarzyskiego. We wrześniu 2024 roku obchodziła swoje 90. urodziny. Liczby jej nie przerażają:

Kiedy patrzę w lustro, jestem szczęśliwa. Nie pytam: 'Czy jesteś wielka?' lub 'Czy jesteś piękna?' Nie! Liczy się to, jak się czuję wewnątrz, jak bardzo jestem pewna siebie i szczęśliwa. To się liczy.

Zdjęcie: Sophia Loren